Week 4 alweer

Heeeeheee,

Zoals jullie vast wel doorhebben is het alweer een tijdje geleden dat er een blog verschenen is. De laatste was twee weken geleden. Dus ik zal even een update schrijven.

Zaterdag de 6e zijn we met een grote groep, 144, internationale studenten richting de Grand Canyon afgereisd. Hier hebben we, zoals jullie ondertussen wel hebben gezien, enorm veel awesome foto's gemaakt. Zelf ben ik de canyon in gehiked, via 'the bright angel trail'.
We zijn de canyon in gelopen richting het eerste rusthuis, deze lag op 2,5km lopen. In totaal dus een kleine hike van 5km, maar nog steeds enorm mooi.

Na the hike in de Grand Canyon en de reis terug met de bus, ben ik richting het centrum van Flagstaff afgereisd waar een typisch amerikaanse carnival aan de gang was. Het stond er vol van kraampjes, vooral eten echt heel veel eten, en een groot aantal attracties. Het leek op een Nederlandse kermis in eerste instantie, maar ze verkochten geen standaard churros of suikerspinnen. Er werd ter plekke kip en kalkoen gebraden en er was zelf een kraam waar je Harry Potter's Boterbier kon kopen, in verschillende smaken.
Nu komt het allergekste van de hele avond; er was een veiling voor boerderijdieren... Kinderen in Amerika, vooral staten zoals Texas en Arizona, krijgen van jongs af aan een boerderijdier om op te voeden. Ze hebben keus uit kalfjes, geitjes, kleine biggetjes, kalkoenen en kippen, allemaal super schattig. Maar vervolgens, als deze dieren dus volwassen zijn, mogen de kinderen hun dieren zelf veilen, waar mensen vervolgens op kunnen bieden. Er wordt geboden per pond, dus als een dier 500pond weegt en iemand biedt 6$ dan komt diegene uiteindelijk 500x6$ aan het betalen. En ja die bedragen werden echt geboden.

Op zondag hadden we een vrije dag en die hebben we benut door niet al te veel te doen en even tijd te steken in het schoolwerk, dat helaas ook nog altijd gewoon aanwezig is. Maandag de 7e was het labor day en hadden we ook nog een vrij dagje. Die ik gespendeerd heb ik de Flagstaff Mall, want shoppen is leuk.

Verder hebben we in deze week een rondleiding gehad door het Ziekenhuis van flagstaff. Hier werd het voor ons erg duidelijk dat we, als Nederlanders zijnde, erg blij mogen zijn met onze zorgverzekeringen. Want als je hier onverzekerd bent en in het ziekenhuis beland, kom je er bankroet weer uit. En ook met een verzekering kunnen de kosten oplopen tot wel duizenden dollars. Niet echt een chill idee.

Op zaterdag hebben we beide de Color Run gelopen. Dit was een kleine 5k over de campus. Het was al erg warm in de ochtend, maar ondanks de hitte was het echt ongelofelijk leuk om te doen. De campus is erg heuvelachtig, gezien het feit dat de campus op 2000 meter hoogte ligt en zo, dit maakte de wedstrijd zwaarder dan verwacht. Maar jeej voor Mel, ik heb hem uitgelopen in 25 minuten en 23 seconden. Nadat we allemaal binnen waren en nog een klein feestje in alle kleuren gevierd hadden, mochten we ons dan toch ontsmurfen. Want de kleuren van NAU zijn blauw en geel, dus de kleuren in de run ook, hierdoor was ik nogal n smurfje geworden. Gelukkig gingen de kleuren er gemakkelijk af en konden we ons klaarmaken voor de eerste thuiswedstrijd van the Lumberjacks, het Football team van NAU. Ook dit was weer een ongelofelijke ervaring. Iedereen was gekleed in de kleuren van de Uni en was overenthousiast.

Deze afgelopen week bestond voor ons verder weer vooral uit lessen en "stage". Ik mocht op dinsdag om 5 uur mijn bed uit om met een collega van onze docent naar een HIV-kliniek te gaan. Dit was op 2 uur rijden van Flagstaff, in Prescott. Het was erg indrukwekkend om te zien hoe ook deze kliniek voor een deel op vrijwilligers draaide. De kliniek was een soort huisartsenpraktijk zoals wij deze kennen, met een wachtruimte, een balie waar je je moet melden en een aantal kantoren en onderzoeksruimten. De nurse practicioner, wij kennen dit in NL als verpleegkundig praktijkondersteuner, had haar eigen kantoor en zag haar eigen cliënten. Het was een drukke dag met 12 patiënten, waarbij iedere patient een lichamelijk onderzoek kreeg en vervolgens samen met de verpleegkundige een hele vragenlijst afwerkte, zodat geen enkel kwaaltje over het hoofd werd gezien.
Het verbaasde me ontzettend hoe jong sommige patiënten waren en hoe ze omgingen met de ziekte. Het was erg indrukwekkend om te zien hoe sommige hun verhaal vertelde alsof het niets was.

Na deze heftige dag waren de dagen op woensdag en donderdag gelukkig minder spectaculair en bestonden deze gewoon uit het volgen van lessen.

Het is hier nu vrijdagavond en ik ben net terug van Buffalo Park. Dit is een natuurpark waar de afgelopen dagen een 'Star Party' aan de gang was. In het park stonden overal telescopen opgesteld waar we doorheen mochten kijken. Vervolgens vertelde iedere eigenaar een verhaal over wat je kon zien. Zo heb ik vanavond de kraters op de maan kunnen tellen, de ringen van Saturnus en Saturnus zelf gezien en ook een deel van het melkwegstelsel kunnen aanschouwen. ENNNN ik zag een vallende ster, dus happy me!
Het was echt prachtig om te zien, maar ook zonder telescoop zijn de avonden hier erg helder en kun je echt miljoenen sterren aanschouwen, dat was toch weer heel iets anders dan de heldere nachten thuis waar je dr misschien n honderd ziet. Dit is echt onbeschrijfelijk.

Ik ga hier zo lekker slapen! Ik hoop dat jullie nog altijd met een beetje plezier lezen!

Morgen staat er voor mij een Hike in Sedona op het programma samen met de Fitness&Welness Club van NAU. Daar zal ik volgend weekend over proberen te schrijven! (:

Ik zal zo nog een aantal foto's plaatsen!

xxx Mel (: